چطور شد ورزشکار شدی؛ آن هم از نوع والیبالیستش؟ من از بچگی ورزش میکردم. شهرمان هم در والیبال پیشرفت زیادی دارد. از طرفی هم دایی هایم، جهانگیر، نوبخت، خوشبخت و وحید سید عباسی همه والیبالیست بوده و هستند. حالا هم که مربی اند. پس والیبال ورزش خانوادگی شماست؟ همین طور است؛ والیبال و البته پاسور بودن. چرا؟ نمی دانم چه صیغه ای است. تو چطور پاسور شدی. نگاه کردی به دایی هایت و گفتی می خواهم پاسور شوم؟ نه، اوایل که والیبال بازی می کردم، قدم کوتاه بود. به اجبار در پست پاسور می ایستادم تا اینکه کم کم پاسور شدم. از همان اول والیبال را انتخاب کردی؟ من به خیلی از رشته های ورزشی سرک کشیدم. حتی عنوان هم دارم.نفر سوم دوی صحرانوردی استاد آذربایجان غربی هستم، قهرمانی بسکتبال، سوم مدارس در هندبال؛ اما آخرش اصالت خانوادگی ام را حفظ کردم (با خنده). البته با تشویق دایی هایم والیبالیست شدم. انگار بیشتر از هر چیزی تشویق دایی هایتان موثر بوده؟ آنها همیشه در والیبال مرا حمایت کردند اما در مجموع زندگی شخصی ام رامدیون آنها هستم.